TARİHİ İSTASYON

Edirne Tren Garı, İstanbul'daki Sirkeci Garı örnek olarak yapılmış gar binalarından birisidir. Şark Demiryolları Şirketi adına Mimar Kemalettin Bey tarafından neoklasi üslupta inşa edildi. Üç katlı, dikdörtgen planlı ve 80m. uzunluğunda bir yapıdır. İstanbul'u Avrupa'ya bağlayan demiryolunun en önemli istasyonlarından birisi idi. İnşaatı 1914 yılında genel olarak bitirilmişti ancak o yıl başlayan I. Dünya Savaşı nedeniyle demiryolu güzergahı değiştiği için hizmete giremedi. Savaş sonunda Osmanlı Devleti sınırları dışında kaldı. 24 Temmuz 1923 tarihinde imzalanan Lozan Antlaşması'nda Karaağaç, Bosnaköy ile birlikte Yunanistan'ın Batı Anadolu'da yaptığı tahribata karşılık, savaş tazminatı olarak Türkiye'ye verildi. Böylece yeniden Türk sınırlarına giren Karaağaç İstasyonu, 14 Eylül 1923 günü Yunanlılardan teslim alındı ve 1930'da işletmeye açıldı. Ne var ki Rumeli demiryollarının büyük bölümü ülke sınırlarının dışında kalmıştı ve trenler İstanbul'dan Edirne'ye ulaşmak için Yunanistan'a girmek zorunda kalıyordu; bu yüzden yeni bir demiryolu hattı inşası başlatıldıç Ağustos 1971'de Pehlivanköy- Edirne arasındaki yeni bir demiryolu hattının açılması ve kent içinde yeni gar binasının hizmete girmesinden sonra Karaağaç İstasyon Binası'nın önündeki raylar söküldü. Türk-Yunan sınırının çok yakınında bulunan bina 1974 yılı Kıbrıs olayları sırasında bir ileri karakol görevi yaptı; 1977 yılında yeni kurulan Trakya Üniversitesi'ne verildi.