KABURGACI SELİM AMCA

19 Mayıs 1982’de kaburga kazanını ocağın üstüne yerleştirdik, bir daha da indirmedik.

Malzemelerimizi her seferinde annemize beğendirmeye çalışacakmışız gibi özenle seçtik. Kaburga dolmasını, sac tavayı, içli köfteyi, mumbarı, fırın güveci, birazdan sofraya oturup yiyecek olan bizlermişiz gibi özenle hazırladık.

Masaya gelen tepsiler sizi doyurmak, bizi anlatmak üzere hazırlandı. En ufak bir talebinizi bile kaçırmamak için masanızın hep bir adım mesafesindeydik, rahatınız için ise neredeyse hiç orada değildik. Hesabı hazırlarken de çok “hesaplı” hareket ettik; biz ödeyecekmişiz gibi. Siz giderken biz bunu saymıyorduk; çünkü hep “görüşmek üzere”ydik. Lokantalarımızın salonunu, mutfağını odamızı derleyip toparlarcasına dikkatle temizleyip uykuya giderdik; biliyorsunuz, sabah annemize beğendireceğimiz malzemeler seçmek için, kazanın üstünde olduğu ocağı yakmak için erken kalkmalıydık…

Doğru hatırlıyorsunuz, Diyarbakır’daydık, Mardin’de ve İstanbul’daydık…

Hala oralardayız…

Bir de, artık Ankara Çukurambar’dayız.

sofrakaburgacıetköftetavagüvecyöreselyemektatlılar