ENEZ KİLİSESİ

Edirne'nin yerleşim yeri olarak kabul edilen Ainos, bugünkü Enez'in yakınlarındakş bir mekandır ve Fetih öncesinde yörenin önemli kalıntılarına ev sahipliği yapmaktadır. Kale Eniz'in Batısında, Güney-Batıda ve Meriç Nehri'nin ağzında doğru olan tarafta dik yamaçlarla son bulur. Bundan dolayı surlar bu tarafta çok iyi korunmuş ve denizden bakıldığında ihtişamlı bir manzara göstermektedir. Kalenin Batısında yer alan iç liman, Kuzey ve Güney taraftan mendirekler ve kulelerle korunmuştur. Güney taraftaki mendirek Doğu-Batı yönünde 130 m uzunluktadır ve üzerinde çeşitli şekillerde beş kule bulunmaktadır. Kalıntılar, kulenin Helenistik Çağda yapıldığını, Bizans döneminde ilavelerle büyültüldüğünü gösterir. Ancak gerek kale duvarlarında ve gerekse limanı koruyan mendirek ve kulelerde büyük hasarlar bulunmaktadır. Kale içinde bugüne kadar yapılan çalışmalarda elde edilen M.Ö. 4. ve 3. bin yıllara ait pişmiş toprak kalıntıları, buradaki iskanın Katolik Çağ'a kadar gittiğini gösteriyor. Yapılan çalışmalarda gerek mahzenlerde ve gerekse mahzenlerin üstünde yer alan bu yerleşim biriminlerinde, Arkaik, Klasik ve Helenistik dönemlere ait siyah ve kırmızı figür tekniği ile üretilmiş çeşitli çanak çömlek kalıntıları, figürinler, plastik eseler ve özellikle şarap kadehi olan kantharoslar gün ışığına çıkartılmıştır. Enez'de bulunan ve günümüzde Fatih Camii olarak bilinen ve Bizans dini yapıları arasında önemli bir yeri olan Ayasofya Kilise Kalıntısı Kalenin Güney-Doğu ucunda yer almaktadır. Kilise olarak inşa edilen yapı 1456 yılında Camiye çevrilmiş, 1965 yılındaki depremde yıkılmış ve bu tarihten sonra terk edilmiştir. Ayasofya Kilisesinin Naos kısmı köşe duvarlı ve haç planlı bir mekan olarak inşa edilmiştir.