Mesir Bayramı'nda Manisa'da Sultan Camii'nin minarelerinden atılarak halka dağıtılan macun. Manisa Bimarhanesi'nin (akıl hastalıkları hastanesi) ilk başhekimi olan ve Merkez Efendi adıyla tanınan Musa bin Muslihiddin bin Kılıç, Manisa'ya gelmeden önce Denizli'de yaşıyor ve burada 41 çeşit maddeden meydana gelen macunu hastalarına ilâç olarak veriyordu. Bu işe Manisa'ya gelince de devam etti. Macun, önceleri para karşılığında veriliyordu. İstek, giderek artınca bimarhanenin yakınındaki Sultan Camii'nin minarelerinden halka lokmalar hâlinde atılmaya başlandı. 15 Nisan 1539'dan sonra bu olay her yıl yinelenerek gelenek hâlini aldı. Macun dağıtımına 1926-1952 arası ara verilmişse de 1952'de serbest bırakılmıştır.

Mesir macunu 41 çeşit faydalı, şifalı baharattan yapılmasıyla bilinir. İçinde barındırdığı baharatların çeşitliliğinin fazla olması mesir macununu daha da faydalı hale getirmektedir. Metabolizmayı canlandırıcı etkisi vardır. Mesir macunu kronik bronşit hastalığına, romatizmal hastalıklara, özellikle kış aylarında daha fazla artan el, ayak üşümelerine iyi gelmektedir.

Her derde deva olarak görülür. İştah açıcı ve gaz gidericidir. Mesir macunu yorgunluğu alır ve hormonları hareket ettirici etkisi vardır. Afrodizyak etkisi vardır. Mesir macunu aynı zamanda zehirli hayvan sokmalarına karşı da adeta bir kalkan görevi görmektedir.

ANASON: İştah açıcı ve karminatif olarak kullanılır. Karminatif etki barsaklardaki fermantasyona engel olmasından ileri gelir.

HİNDİSTAN CEVİZİ ve BEŞBASE: Kaynatılmış suyu mide ağrılarına iyi gelir. Etkisi bileşimdeki uçucu yağlardan ileri gelir.

ÇİVİT: Halk arasında kabakulak ve pnömonide iyi gelir. Bebeklerin ağız mukozasındaki ağrılı yaraların tedavisinde kullanılır.

ÇÖPÇİNİ: Kökünün kaynatılmış suyu ekzemede kullanılır. Bileşimindeki tanenden dolayı astrenjan etkisi vardır.

ÇÖREK OTU: Gaz söktürücü olarak kullanılır.

DARFÜLFÜL: Bedeni ısıtıcı ve öksürük kesici olarak kullanılır

HARDAL TOHUMU: İştah açıcı ve mideyi yatıştırıcı olarak toz halinde kullanılır. Cilt hastalıklarında iltihabı ve ağrı giderici etkisi vardır.

HAVLİCAN: Öksürük kesici ve ağız kokusu giderici olarak kullanılır. Sindirimi kolaylaştırır, gazı dağıtır, balgamı giderir.

HİYARŞENBE: Mushil olarak kullanılmaktadır. Bileşiminde antrekion türevi vardır.

KAKULE: Lezzet verici , gaz söktürücü, iştah açıcı olarak kullanılır.

KARABİBER: Öksürük kesici, uyarıcı ve baharat olarak kullanılmaktadır.

KARANFİL: Ağız kokusu giderici, diş çürüklerinde ve ağrılarında kullanılır. Bileşimindeki karanfil esansı antiseptik ve ağrı gidericidir.

KEBABE: İdrar ve solunum yolları antiseptiği olarak kullanılır.

KİMYON: Baharat, gaz söktürücü, iştah açıcı ve terletici olarak kullanılır.

 Eski hekimlerin düşüncelerine göre insanların kışın kuru gıda aldıklarından kanları koyulaşır, pislenir, iç organları çalışma düzenini kaybeder. Bu nedenle insanların sıvı dengesini ayarlamak gerekir. İlkbaharda yeşil, taze bol gıda ortaya çıkınca o devrin insanları kan aldırmak, lavmanla barsakları boşaltmak, divretiklerle bol idrar yaptırmak sureti ile vücudun dengesini kendilerine göre ayarlarlardı. Bu işe gecenin ve gündüzün eşit olduğu nevruz gününde başlamak gerekirdi. Hipokrattan beri gelen ve hekimlerce kabul edilen dört unsur teorisinin bir neticesidir.

Halk arasındaki bazı inanışlardan alıntılar ;
•Bu macundan kim yerse yesin o yıl boyunca hiçbir zehirli hayvan sokmaz. 
•Nevruz günü ağır hastalar bile yese iyi olur. 
•Macunu yiyen gelinlik çağındaki genç kızlar o yıl içerisinde evlenirler. 
•Macunu yiyen o sene boyunca bütün hastalıklardan korunur. 
•Cinsi kuvveti arttırdığına inanılır. 
•Çocuğu olmayanlar alırsa arzuları gerçek olacağına inanırlar. 
•Çocuk hastalıklarına iyi gelir.