Kasabamızın bulunduğu yerde oturan 3–4 hane kadar olan ilk insanlar kasabamızın ilk halkıymış. Bunların nereden, ne zaman ve nasıl geldikleri bilinmiyor. Bunlar kendi hallerinde tarım ve hayvancılıkla uğraşıyorlarmış. Sonra kasabamıza Konya’dan Hacı Hıdırlar Aşireti adında bir topluluk gelmiş. Bu Hacı Hıdırlar Aşireti geniş çayırlıklarda oturan birkaç ailenin evlerinin önlerine ektikleri arpa, buğday gibi ürünleri zorbalık yaparak hayvanlarına yedirmişler. Bunlar burada bir süre oturduktan sonra tekrar göç ederek şimdiki Kaş ilçesinin Kasaba köyüne giderek oraya yerleşmişler. Burada nüfusları bir hayli çoğaldıktan sonra deniz kıyısından şimdiki Elmalı İlçesinin Tavullar Köyü yakınındaki Çakaltepe’ye kadar olan sahanın bütün arazisini zamanın padişahından aldıkları fermanla yönetmeye başlamışlar.

Bu aşiret zamanla parçalanıyor. Şimdiki Akçay kasabasının arazisinin paylaşmada zorlandıklarından aşiret mensubu, arazisinin bir kısmını Ayı Vasil isminde bir Rus’a satıyor. Bu aşiret beylerinden en sonuncusu olan Osman Ağa o zamanki Antalya Kaymakamı olan Hacı İsmail Bey’e son hisselerini de satıyor. Hacı İsmail Bey de bu çiftliğini oğulları Muhittin ile Hayri Beylere paylaştırıldıktan sonra ölüyor. Muhittin Bey de hissesine düşen arazisini kardeşi Hayri Beye satarak İstanbul’a gidip oraya yerleşiyor.

Çiftliğin yönetimi Hayri Beye kalmıştır. Devamlı yerleşim yeri haline gelen bu yerde nüfus devamlı aratarak gittikçe çoğalıyor. Bu nüfusun içerisinde kendi başına toprağı olan çok az kimse vardır. Akçay Kasabasının topraklarının ilk sahiplerinin ilk yerleşim yerleri Kaş olduğu için bura zamanla Kaş Çiftliği denmiş. Çiftliğin son sahibi Hayri Bey ölünce çiftlik toprakları 4 çocuğu arasında paylaşılıyor. Bunlar İsmail Bey, Ali Bey, Salih Bey ve Aşkı Hanımdır. Bu hissedarlar arazilerinin bir kısımlarını köylülere satıyorlar. Topraksız köylüler de toprak sahibi olmaya başlıyor.

Uzun bir süre adı kaş Çiftliği olarak adlandırılan kasaba zamanla Elmalı İlçesine bağlanıyor. Bundan sonra köylüler devlete başvurarak Akdağ’dan çıkarak geçtiği yerlere ve kasabamıza hayat veren ve Avlan Gölüne dökülen Akçay suyunun adı kasabanın adı oluyor. 1900’lü yılların başından itibaren bucak statüsüne kabul edilen kasabamız bundan sonra Akçay Bucağı olarak anılmaya başlamıştır. 1955’li yıllardan sonra başlayan elmacılığa yönelik (%90 ağırlıklı) meyvecilik sonunda kasabamızın ekonomik durumunu belirli bir şekilde geliştirmiştir. Yetiştirilen elmalarımızın kalite ve tadı çok iyi olduğu için yurt içi pazarlarına arandığı gibi yıllardır yurtdışına da ihraç edilmektedir. Kaş’ın Gömbe Beldesinden başlayarak Elmalı’nın kendi toprakları ve ovadaki köyleri de içine alan elma bahçeleri işgal ettiği alan bakımından dünyanın en büyük (aralıksız ve bir yerde olması açısından) dikim alanlarından biridir.

1972 yılında belediye örgütü kurulmuş ve 1977 yılı aralığında elektriğe kavuşmuştur. Altyapı olarak yol, su, elektrik gelmiştir. 1980 yılında görevli olan bucak müdürünün Antalya Kemer bucağına atanmasından sonra bir daha yerine müdür atanması yapılmamış ve böylece bucak statüsü de ortadan kalkmıştır.

Kasabamız Elmalının güney batısında Elmalı-Kaş yolu üzerinde ve Elmalı’ya 27 km uzaklıktadır. Kasabamızda çeşitli kurumlar vardır. 1 ilköğretim, 1 sağlık ocağı, PTT Merkez Müdürlüğü, Jandarma Takım Komutanlığı, Tarım Kredi Kooperatifi, TEK şube teknisyenliği, Çayboğazı Barajı Sulama Birliği kurulmuştur. Kasabamızın nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre 3100’dür.